Prolećni usevi se nalaze u fazi nicanja i početog porasta, a predstoji intenzivniji rast i razvoj, uslovljen temperaturama, padavinama i usvojenom hranom.
ČITAJTE I: Zaštita pšenice od prouzrokovača fuzarioze klasa
Sve do sredine aprila temperaturni uslovi zemljišta i vazduha nisu bili zadovoljavajući za setvu kukuruza, suncokreta, pa i soje. Najveće površine posejane su u drugoj polovini aprila. Svi usevi koji su bili posejani ranije, posejani su u hladno zemljište i uticaj niskih temperatura je bio povećan, sporije su klijali i nicali.
Trenutno su na našim poljima ponikli usevi, nadamo se da je hladan period iza nas, a toplo vreme pogoduje njihovom bržem rastu i razvoju. Kiša koja je padala tokom aprila i koja je u više navrata prekidala setvu, od velike je koristi. Prokvasila je setveni sloj i doprinela lakšem i bržem nicanju.
Vlage u zemljištu je nakupljeno toliko da biljke imaju samo za početni porast, ali za intenzvniji rast koji predstoji je ipak nedovoljno.
Tokom i nakon nicanja svake godine na određenom broju parcela dolazi do presejavanja useva. Razloga je mnogo, a ove godine manje površine su presejane pod šećernom repom, zbog otežanog nicanja usled niskih temperatura i nakon padavina, zbog stvaranja pokorice.
Ona pravi i ove godine problem u nicanju suncokreta, kao i zemljišne štetočine. Pojedine parcele se najčešće potpuno presejavaju. Odluka koja treba da se donese nije laka i proizvođači su uvek u dilemi da li da ostave usev ili da ga unište i ponove setvu.
Svakako da treba uzeti u obzir mnoge kriterijume, a jedan od najvažnijih je broj biljaka koje su preostale na parceli, ali isto tako veoma je važan i raspored. Kod većine najvažnijih ratarskih useva minimalni broj biljaka koji obezbeđuje zadovoljavajuće prinose iznosi oko 50 odsto od preporučenog broja
S obzirom na to da se ove godine i trenutno najviše presejava suncokret kao pomoć u donošenju odluke treba navesti koji je to broj biljaka koji može da se ostavi. Uglavnom se navodi, a i naša iskustva govore da presejavanje suncokreta ne treba obavljati ako je postignut minimum 30.000 – 35.000 biljaka po hektaru.
Treba svakako napomenuti da su prve i nezaobilazne mere, obilazak parcela, stalno praćenje, odnosno pregled useva, jer prvim uočavanjem simptoma i bilo kakvih promena na usevima možemo jedino pravovremeno da reagujemo i primenimo adekvatnu zaštitu.
Piše: Zorica Rajačić, PSS Zrenjanin
Foto: J. B.